1. Podboje macedońskie na trwałe zmieniły świat starożytny. Odnieś się do powyższej tezy, charakteryzując przyczyny, przebieg i konsekwencje wojen toczonych przez Filipa II Macedońskiego i Aleksandra III Wielkiego. W pracy wykorzystaj materiały źródłowe (s. 22–23).
2. Scharakteryzuj przyczyny i konsekwencje sporu o inwestyturę w Europie w XI i XII w. W pracy wykorzystaj materiały źródłowe (s. 24).
3. Rewolucja, zanim wyszła na ulice, uprzednio dokonała się w umysłach ludzi. Odnosząc się do powyższej tezy, scharakteryzuj przyczyny wybuchu rewolucji we Francji w końcu XVIII w.
4. Walka zbrojna czy praca organiczna? Przedstaw dążenia Polaków do zachowania tożsamości narodowej w II połowie XIX i na początku XX wieku.
5. Władzy raz zdobytej nie oddamy nigdy [Władysław Gomułka, 18 czerwca 1945 r.] Rozstrzygnij, czy zapowiedź rozwoju wydarzeń zawarta w słowach Władysława Gomułki znalazła potwierdzenie w wydarzeniach politycznych w Polsce w latach 1945–1948.
Materiały źródłowe do tematu 1.
Źródło A. Polityka Aleksandra wobec Persów i Medów po podboju ich państwa, w relacji Plutarcha
[Aleksander] pomaszerował do kraju Partów. Tu, korzystając ze spokoju, po raz pierwszy włożył na siebie strój obcokrajowca. I nie wiadomo, czy chciał tylko przystosować się do miejscowych obyczajów, zdając sobie sprawę, jak wielki wpływ na przychylne dla niego nastroje wśród ogółu ludności ma równość obyczajów i zewnętrznych form życia, czy też próbował w ten sposób wprowadzić u swoich Macedończyków perski zwyczaj padania przed królem na kolana, przyzwyczajając ich z wolna do zmiany etykiety dworskiej. […] Używał tego stroju początkowo w rozmowach z ludźmi pochodzenia niehelleńskiego […]. Później jednak zaczął się w nim pokazywać także publicznie i oficjalnie. Dla Macedończyków był to widok nieprzyjemny.
Na podstawie: Plutarch z Cheronei, Żywoty sławnych mężów, Warszawa – Wrocław – Kraków 1976, s. 196.
Źródło B. Charakterystyka epoki hellenistycznej w ujęciu współczesnych historyków
Z wyprawami Aleksandra zaczyna się nowy okres w dziejach Grecji, który przywykliśmy nazywać okresem hellenistycznym lub hellenizmem. Rozszerzenie granic świata greckiego, współistnienie Greków i ludów Wschodu na perskich niegdyś terytoriach, narodziny monarchii, których rozmiary i potęga nie miały sobie równych w poprzedniej historii Hellady, stworzyły nowe warunki, nowy porządek życia.
Na podstawie: B. Bravo, E. Wipszycka, Historia starożytnych Greków, t. 3, Warszawa 1992, s. 5.
Źródło C. Mapa imperium Aleksandra Wielkiego
Na podstawie: Atlas historyczny […], Wrocław 1999, s. 3.
Materiały źródłowe do tematu 2.
Źródło A. Dictatus papae [fragment]
1. Kościół rzymski przez samego Boga został założony.
2. Tylko sam biskup rzymski może być prawnie nazwany biskupem powszechnym.
3. Tylko on sam może biskupów składać z godności lub do nich przywracać […].
8. On sam tylko może używać insygniów cesarskich […].
12. Jemu wolno władcami rozporządzać (a więc i cesarzy z tronu składać) […].
14. W całym kościele wolno mu duchownych mianować, gdzie by chciał.
T. Maresz, K. Juszczyk, Historia w tekstach źródłowych, t. 1, Toruń 1994, s. 42.
Źródło B. Henryk IV i Grzegorz VII w Canossie w 1077 [namalował Carlo Emanuelle]
https://en.wikipedia.org
Źródło C. Konkordat wormacki [fragment]
Akt cesarski
Ja, Henryk […] posiadłości i lenna św. Piotra, zabrane od wybuchu tego sporu aż po dzień dzisiejszy […] zwracam, o ile mam je w posiadaniu, temuż św. Kościołowi Rzymskiemu, jeśli zaś których nie posiadam, dopomogę wiernie do ich odzyskania. […] I daję prawdziwy pokój […] Kalikstowi i św. Kościołowi Rzymskiemu i wszystkim, którzy po stronie jego stoją lub stali. A we wszystkich sprawach, w których św. Kościół Rzymski zażąda ode mnie pomocy, wiernie go wesprę […].
Akt papieski
Ja, Kalikst […] zezwalam, aby wybory biskupów i opatów królestwa niemieckiego […] obywały się w Twojej obecności. […] Wybrany zaś niechaj otrzyma od Ciebie za pomocą berła lenna i to, co Ci z tego tytułu wedle prawa winien będzie, niechaj wypełni; z wyjątkiem tego wszystkiego, co oczywiście należy do Kościoła Rzymskiego. […] Daję prawdziwy pokój Tobie oraz wszystkim, którzy po stronie Twojej są lub byli w czasie tego sporu.
T. Maresz, K. Juszczyk, Historia w tekstach źródłowych, Toruń 1994, t.1, s. 43–44.