Zadanie 6. (0–3)
Źródło 1. Fragmenty kronik średniowiecznych
Fragment A:
Po uwolnieniu tedy i odbiciu ojczyzny i po wygnaniu obcych ludów, nie mniejszy pozostał [temu władcy] trud orężnego pokonania własnego ludu i swoich prawowitych poddanych. Był bowiem pewien człowiek, imieniem Miecław, cześnik i sługa jego ojca […], a po śmierci tegoż we własnym przekonaniu książę i naczelnik Mazowszan. […] [Władca ten], oburzony, że sługa ojca i jego własny siłą zatrzymuje Mazowsze […], zebrał nieliczną wprawdzie, lecz zaprawioną w walkach garść wojowników i stoczył zbrojnie bitwę, w której Miecław poległ, a on tryumfalnie zdobył zwycięstwo, pokój i cały kraj.
Fragment B:
W jaki zaś sposób był cesarz przez niego wówczas podejmowany i przez jego kraj aż do [stolicy] wiedziony, rzecz to nie do uwierzenia i wprost nie da się opowiedzieć. Widząc z daleka miasto upragnione szedł doń pobożnie bosymi stopami, a przyjęty z czcią niezwykłą przez biskupa tamecznego Ungera, wprowadzony został do kościoła, błagając zlany łzami wstawiennictwa świętego męczennika dla pozyskania sobie łaski Chrystusowej. I niezwłocznie ustanowił tam arcybiskupstwo […]. Archidiecezję tę powierzył bratu wspomnianego męczennika, Radzymowi […].
Fragment C:
Jak zaś doszło do wypędzenia [tego władcy] z Polski, długo byłoby o tym mówić; tyle wszakże można powiedzieć, że sam będąc pomazańcem [Bożym] nie powinien był [drugiego] pomazańca za żaden grzech karać cieleśnie. Wiele mu to bowiem zaszkodziło, gdy przeciw grzechowi grzech zastosował i za zdradę wydał biskupa na obcięcie członków. My zaś ani nie usprawiedliwiamy biskupa zdrajcy, ani nie zalecamy [władcy], który tak szpetnie dochodził swych praw – lecz pozostawmy te sprawy, a opowiedzmy, jak przyjęto go na Węgrzech.
Wiek V–XV w źródłach. Wybór tekstów źródłowych z propozycjami metodycznymi dla nauczycieli historii i studentów, oprac. M. Sobańska-Bondaruk, S.B. Lenard, Warszawa 1999, s. 102; Anonim tzw. Gall, Kronika polska, Wrocław 1982, s. 45, 50–51.
Na podstawie: T. Jurek, E. Kizik, Historia Polski do 1572, Warszawa 2013, s. 740.