Osteopata
Zajmuje się leczeniem dysfunkcji i schorzeń narządu ruchu za pomocą własnych rąk wykonując techniki rozluźniające oraz stymulujące tkanki miękkie, nerwy i stawy oraz wszystkie układy;
usuwa napięcia w obrębie tkanki łącznej;
poprawia krążenie i oddychanie oraz przepływ informacji w układzie nerwowym, wzmacnia siły obronne organizmu i przyspiesza proces regeneracji organizmu.
Główne zadania:
rozpoznawanie dysfunkcji, ustalanie obszarów zakłóconych w układzie kranialnym (przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego);
określanie zakłóceń rytmu kranialnego w obrębie miednicy przepony otworu piersiowego górnego i kości czaszki;
przeprowadzanie szczegółowego wywiadu dotyczącego stanu zdrowia pacjenta;
wspomaganie, kontrola i pobudzanie procesów gojenia i naprawy tkanek;
dobór metod terapeutycznych uwzględniających warunki współdziałania z terapią medyczną;
stosowanie terapii czaszkowo-krzyżowej (osteopatia kranialna) polegającej na bardzo delikatnej manipulacji i uciskaniu w obrębie czaszki, miednicy, przepony, klatki piersiowej i kości krzyżowej w celu rozluźnienia struktur łączno-tkankowych, których napięcie może przysporzyć wiele kłopotów zdrowotnych;
wykonywanie zabiegów profilaktycznych i wspomagających powrót do zdrowia;
poprawienia mobilności tkanki łącznej w całym organizmie;
przywracanie właściwej funkcji wszystkim układom organizmu - za pomocą własnych rąk;
wykonywanie technik rozluźniających oraz stymulujących tkanki miękkie, nerwy i stawy, układ oddechowy, krwionośny, limfatyczny, hormonalny, trawienny oraz moczowo-płciowy do właściwego funkcjonowania;
informowanie klienta o wskazaniach i przeciwwskazaniach terapii;
podawanie zaleceń i spodziewanych efektów leczenia;
w przypadkach szczególnych konsultowanie się z lekarzem lub innymi specjalistami;
prowadzenie ewidencji klientów oraz kartotek indywidualnych;
przestrzeganie zasad bhp oraz wskazań i przeciwwskazań do wykonywania zabiegów osteopatycznych.
Zadania dodatkowe:
przygotowywanie za pomocą technik osteopatycznych organizmu do stosowania innych rodzajów naturalnego leczenia;
przygotowywanie za pomocą technik osteopatycznych kobiet do porodu;
przygotowywanie za pomocą technik osteopatycznych organizmu pacjenta do fizjoterapii;
stosowanie technik osteopatii kranialnej osobom po udarach i wypadkach;
stosowanie technik osteopatii kranialnej u dzieci z uszkodzeniami mózgu.prowadzenie działalności dydaktycznej w przypadku posiadania odpowiedniego przygotowania pedagogicznego.
źródło: Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej