Pracownik socjalny

Główne zadania:
- dokonywanie analizy i oceny zjawisk, które powodują zapotrzebowanie na świadczenia pomocy służb społecznych oraz kwalifikują do uzyskania tych świadczeń;
- udzielanie informacji, wskazówek i pomocy w zakresie rozwiązywania spraw życiowych osobom, które dzięki tej pomocy będą zdolne samodzielnie rozwiązywać problemy będące przyczyną trudnej sytuacji życiowej;
- skuteczne posługiwanie się przepisami prawa w realizacji tych zadań;
- prowadzenie dla osób będących w trudnej sytuacji życiowej poradnictwa dotyczącego możliwości rozwiązywania problemów i udzielania pomocy przez właściwe instytucje państwowe, samorządowe i organizacje pozarządowe oraz wspieranie w uzyskiwaniu pomocy;
- udzielanie pomocy zgodnie z zasadami etyki zawodowej;
- wspieranie lub dążenie do przywrócenia wzajemnie korzystnych interakcji pomiędzy jednostkami a społeczeństwem w celu poprawy jakości życia;
- pobudzanie i wzmacnianie samozaradności społecznej - indywidualnej i zbiorowej - dla której oparciem powinny być lokalne instytucje rządowe, samorządowe i pozarządowe; pobudzanie społecznej aktywności i inspirowania działań samopomocowych w zaspokojeniu niezbędnych potrzeb życiowych osób, rodzin, grup i środowisk społecznych;
- współpraca i współdziałanie z innymi specjalistami w celu przeciwdziałania i ograniczania patologii i skutków negatywnych zjawisk społecznych, łagodzenie skutków ubóstwa,
- inicjowanie nowych form pomocy osobom i rodzinom mającym trudności oraz inspirowanie powołania instytucji świadczących usługi służące poprawie sytuacji życiowej takich osób i rodzin,
- współuczestniczenie w inspirowaniu, opracowaniu, wdrożeniu oraz rozwijaniu regionalnych i lokalnych programów pomocy społecznej ukierunkowanych na podniesienie jakości życia;
- ujawnianie, analizowanie i interpretowanie potrzeb społecznych mających wpływ na kształtowanie właściwych stosunków międzyludzkich, podnoszenie jakości życia oraz przezwyciężanie i pozytywne rozwiązywanie problemów społecznych;
- wskazywanie na luki i niedostatki w obowiązującym ustawodawstwie socjalnym i postulowanie koniecznych zmian;
- inicjowanie i uczestniczenie w badaniach problemów społecznych (diagnoza potrzeb),
- monitorowanie oraz ewaluacja programów i działań;
- dążenie do podnoszenia jakości usług oraz systematyczne podwyższanie kwalifikacji zawodowych poprzez uczestnictwo w różnych formach szkolenia i samokształcenie.