Zakonnik (bez święceń kapłańskich)

Główne zadania:
życie w zakonnej wspólnocie, nierzadko zamkniętej, chroniącej przed ""zgiełkiem świata"", uniemożliwiającej kontaktowanie się z otaczającym światem zewnętrznym;
życie pustelnicze w odosobnieniu przy możliwości (w zależności od reguły zakonnej) otwartej działalności, o dużym zróżnicowaniu form i spełnianych zadań, życie bogomyślne i kontemplacyjne;
praktykowanie, zgodnie z regułą zakonną, stosownych modlitw w wyznaczonych porach oraz medytacji;
wykonywanie prac o charakterze służebnym, takich jak: praca dla ubogich, prowadzenie kuchni, internatów, nawet agencji turystycznych, opieka nad chorymi w domach i szpitalach, nad ludźmi niedostosowanymi społecznie;
prowadzenie działalności charytatywnej, polegającej na różnorakiej pomocy we wszelkiego rodzaju biedzie i potrzebach ludzi nieszczęśliwych;
prowadzenie nauczania we wszystkich stopniach szkolnictwa, zwłaszcza we wspólnotach z reguły ukierunkowanych na wychowanie młodzieży, we wszystkich rodzajach wiedzy, szczególnie wiedzy religijnej i humanistycznej;
wykonywanie prac pielęgnacyjnych w szerokim tego słowa znaczeniu - od pielęgnowania fizycznego i duchowego zdrowia ludzi, do pielęgnowania dóbr kulturalnych (głównie w zakresie sztuki religijnej), dziedzictwa pisarskiego (np. benedyktyni) w różnym zakresie;
prowadzenie działalności misyjnej, możliwej dla wszystkich reguł, w różny sposób: głoszenie wiary religijnej połączone zazwyczaj z szerzeniem kultury.

Zadania dodatkowe:
wykonywanie funkcji o charakterze administracyjnym, społecznym, wojskowym, naukowym - przewidywane i dopuszczalne w konkretnym zakonie czy zgromadzeniu - z wykluczeniem funkcji czysto politycznych oraz militarnych.